Dziedziczenie w konkubinacie

Ustalmy wpierw, czym jest konkubinat, bo nie każdy związek można za taki uznać.

Żeby mówić o konkubinacie, musi istnieć więź gospodarcza, wspólne zamieszkiwanie, więź fizyczna i emocjonalna. Mimo iż brzmi to podobnie do małżeństwa, to w przeciwieństwie do niego konkubinat nie wywołuje żadnych skutków prawno - majątkowych między konkubentami. Sytuacji nie zmieni nawet posiadanie wspólnych dzieci.

Konkubent nie dziedziczy po zmarłym partnerze. Wiele osób żyjących kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt lat w konkubinacie nie chce przyjąć do tego do wiadomości, a co za tym idzie nie zabezpiecza się w żaden sposób na wypadek śmierci partnera związku konkubenckiego. W konsekwencji nie do rzadkości należy sytuacja, gdy konkubina czy konkubent lądują na bruku, bowiem rodzina dochodzi swoich uprawnień z ustawy.

Spotkałam się ostatnio z sytuacją, w której córka zmarłego natychmiast po pochówku swojego ojca, zażądała natychmiastowego opuszczenia przez konkubinę ojca mieszkania. Mieszkania, które wspólnie zamieszkiwali przez 20 lat. Przy okazji zwracam uwagę, iż kodeks cywilny chroni przez okres 3 miesięcy osoby bliskie wspólnie zamieszkujące ze zmarłym w chwili jego śmierci. W żaden sposób nie można od nich żądać opuszczenia mieszkania przed upływem 3 miesięcy.

Żeby uniknąć problemów, nieraz dramatów życiowych, konkubenci powinni zawsze sporządzić testament. Warto jednak wspomnieć, że konkubent będzie musiał zapłacić podatek od dziedziczenia, jest on bowiem osobą spoza kręgu osób zwolnionych od podatku.

Konkubent (czy konkubina) nie ponosi również odpowiedzialności za zaciągnięte przez partnera pożyczki czy długi.

Ostatnia sprawa, o jakiej należy pamiętać, to zachowek. W sytuacji, gdy konkubent (konkubina) pominie w testamencie spadkobierców ustawowych np. swoje dzieci czy rodziców, będzie odpowiedzialny z tytułu zachowku.